Skip to main content

Eurasianismo Índice História | Neo-eurasianismo | Rússia "Maior" | Hungria | Romênia | Turquia | Na literatura | Ver Também | Referências Fontes | Ligações externas | Menu de navegaçãoIMDlibraryPerseeQuadrantPartition as a Solution to Wars of Nationalism: The Importance of Institutions.Road to War in Georgia. The Chronicle of a Caucasian Tragedy .TabulaSfera PoliticiiTurkish military: a source of anti-Americanism in Turkey.Arquivado emEurasianism. The Fourth Political TheoryEvraziaGeopolitika.ruEurasianist Internet ArchiveEuropa ou Ásia? A Questão da Identidade Russa Nos Debates Entre Ocidentalistas, Eslavófilos e Eurasianistas

Cultura da RússiaEurásiaIdade ContemporâneaIrredentismoNacionalismo russoPan-nacionalismoPolítica da RússiaRelações exteriores da Rússia


russomovimento políticoRússiaemigrantes russos "brancos"Eurásiadécada de 1920revolução bolcheviquecomunismoUnião Soviéticageopolíticadissolução da União Soviéticaséculo XXturanismopovos turcosetniaslínguas urálicasCongresso de Viena18141815provocou a restauraçãoAntigo RegimeEuropaRevolução FrancesaGuerras NapoleônicasPrimeiro Império FrancêsAlexandre I da RússiaEuropa continentalfederaçãoestadosInglaterraimigrantes russoseslavófilasKonstantin LeontievRevolução de Outubrobolcheviquescristão ortodoxointernacionalismoproletárioateísmo militanteanticomunistasUnião Militar RussaperseguiçãoIgreja Ortodoxa RussapríncipeNikolai TrubetzkoyD.S. MirskyKonstantin ChkheidzeGeorges FlorovskyensaioNikolai BerdiaevSmenovekhovtsymonarquistaMladorossiOperação Trustdissolução da União SoviéticaPartido da EurásiaAleksandr DuginQuarta teoria políticaÁsiaEuropa Ocidentaldécada de 1920príncipeNikolai TrubetzkoyLev GumilevetnogêneseAleksandr Duginjugo mongolOcidentebizantinismoKonstantin LeontievImpério BizantinoÁsia Centralcomunismonazismoecologismotradicionalismoliberdade econômicaludistastecnologiaindustrialismomodernidadepensamento livreRússiaGrande Rússianacionalistasirredentistasex-repúblicas soviéticasImpério RussoAlexander Rutskoi19911993NarvaEstôniaCrimeiaUcrâniaÖskemenCazaquistãoirredentistasda guerraGeórgia2008Aleksandr DuginOssétia do SulEduard Kokoityextrema-direitahúngaroJobbikturanianospovos turcosÁsiaativistaSilviu Brucanartigosdécada de 1990TurquiaUlusalcılıkAleksandr DuginDoğu PerinçekPartido dos TrabalhadoresromanceGeorge OrwellUnião SoviéticaRobert A. Heinlein










(function()var node=document.getElementById("mw-dismissablenotice-anonplace");if(node)node.outerHTML="u003Cdiv class="mw-dismissable-notice"u003Eu003Cdiv class="mw-dismissable-notice-close"u003E[u003Ca tabindex="0" role="button"u003Eocultaru003C/au003E]u003C/divu003Eu003Cdiv class="mw-dismissable-notice-body"u003Eu003Cdiv id="localNotice" lang="pt" dir="ltr"u003Eu003C/divu003Eu003C/divu003Eu003C/divu003E";());




Eurasianismo




Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.






Saltar para a navegação
Saltar para a pesquisa




Projeção ortográfica da Rússia "Maior" / Eurásia e circunvizinhanças.

  URSS em 1945 Territórios que pertenceram ao império russo
  Territórios soviéticos que nunca fizeram parte do Império Russo: República Socialista Soviética Autônoma de Tuva, Oblast de Kaliningrado e Transcarpátia, Lviv, Ivano-Frankivsk (Stanislav) e Ternopil regiões do oeste da Ucrânia)

  Territórios adicionais do Império Russo (Grão-Ducado da Finlândia e Polônia do Congresso)

  Máxima extensão fronteiriça soviética, 1955 (Pacto de Varsóvia, República Popular da Mongólia e Coreia do Norte)

  Máxima extensão da esfera de influência soviética, 1945–1946 (Invasão anglo-soviética do Irã, Invasão soviética de Xinjiang, Ocupação soviética da Manchúria)
.


Eurasianismo (em russo: евразийство, yevraziystvo) é um movimento político na Rússia, anteriormente dentro da comunidade de emigrantes russos "brancos", que postula que a civilização russa não pertence às categorias "europeia" ou "asiática", mas sim ao conceito geopolítico da Eurásia. Originalmente desenvolvido na década de 1920, o movimento apoiou em parte a revolução bolchevique, mas não seus objetivos declarados de instituir o comunismo, vendo a União Soviética como um trampolim no caminho para a criação de uma nova identidade nacional que refletisse o caráter único da posição geopolítica da Rússia. O movimento viu um pequeno ressurgimento após a dissolução da União Soviética no final do século XX, e é espelhado pelo turanismo dos povos turcos e das etnias de línguas urálicas.




Índice





  • 1 História

    • 1.1 Século XIX


    • 1.2 Século XX

      • 1.2.1 Príncípio do século


      • 1.2.2 Final do século




  • 2 Neo-eurasianismo


  • 3 Rússia "Maior"


  • 4 Hungria


  • 5 Romênia


  • 6 Turquia


  • 7 Na literatura


  • 8 Ver Também


  • 9 Referências


  • 10 Fontes


  • 11 Ligações externas




História |



Século XIX |


O Congresso de Viena (Maio de 1814 - Junho de 1815) provocou a restauração do Antigo Regime na Europa após as mudanças promovidas pela Revolução Francesa, pelas Guerras Napoleônicas e, pelo Primeiro Império Francês. Durante o congresso, Alexandre I da Rússia pretendeu transformar a Europa continental numa federação de estados sob liderança russa e conseguir maior liberdade nos mares mas, enfrentou forte oposição da Inglaterra, que via nisto uma ameaça para sua supremacia naval.[1]



Século XX |



Príncípio do século |




Extensão máxima do Império Russo (verde escuro) e sua esfera de influência (verde claro).


O eurasianismo é um movimento político que tem suas origens na comunidade de imigrantes russos na década de 1920. O movimento postulou que a civilização russa não pertence à categoria "europeia" (de certa forma tomando emprestado das ideias eslavófilas de Konstantin Leontiev), e que a Revolução de Outubro dos bolcheviques foi uma reação necessária à rápida modernização da sociedade russa. Os eurasianistas acreditavam que o regime soviético era capaz de evoluir para um novo governo cristão ortodoxo nacional, não europeu, lançando a máscara inicial do internacionalismo proletário e do ateísmo militante (ao qual os eurasianistas opunham-se fortemente).


Os eurasianistas criticaram as atividades anticomunistas de organizações como a União Militar Russa, acreditando que as energias da comunidade emigrada estariam melhor focadas em se preparar para esse esperado processo de evolução. Por sua vez, seus oponentes entre os emigrados argumentaram que os eurasianistas estavam pedindo um compromisso e até apoio ao regime soviético, enquanto justificavam suas políticas implacáveis (como a perseguição da Igreja Ortodoxa Russa) como meros "problemas transitórios" que eram resultados inevitáveis do processo revolucionário.


Os principais líderes dos eurasianistas eram o príncipe Nikolai Trubetzkoy, P.N. Savitsky, P.P. Suvchinskiy, D.S. Mirsky, Konstantin Chkheidze, P. Arapov e S. Efron. O filósofo Georges Florovsky foi inicialmente um defensor, mas desistiu da organização afirmando que "levanta as questões certas", mas "apresenta as respostas erradas". Uma influência significativa da doutrina dos eurasianistas pode ser encontrada no ensaio de Nikolai Berdiaev "As fontes e o significado do comunismo russo".[2]


Várias organizações semelhantes, em espírito, aos eurasianistas surgiram na comunidade de emigrantes no mesmo período, como o Smenovekhovtsy e o pró-monarquista Mladorossi.


Vários membros dos eurasianistas foram afetados pela operação provocadora soviética Трест (Operação Trust), que montou uma falsa reunião na Rússia que contou com a presença do líder P.N. Savitsky em 1926 (uma série anterior de viagens também foi feita dois anos antes pelo membro P. Arapov). A descoberta do Трест como uma provocação soviética causou um sério golpe de moral do grupo e desacreditou sua imagem pública. Em 1929, os eurasianistas deixaram de publicar seus periódicos e desapareceram rapidamente da comunidade de emigrados russos.



Final do século |




Mundo eurasiano pelo movimento político eurasianista.


A ideologia do movimento foi parcialmente incorporada a um novo movimento com o mesmo nome após a dissolução da União Soviética em 1991, quando o Partido da Eurásia foi fundado por Aleksandr Dugin que, também formulou a base ideológica do eurasianismo, a Quarta teoria política.



Neo-eurasianismo |


Neo-eurasianismo (em russo: неоевразийство) é uma escola russa de pensamento, popularizada na Rússia durante os anos que antecederam e seguiram ao colapso da União Soviética, que considera a Rússia culturalmente mais próxima da Ásia do que da Europa Ocidental.


A escola de pensamento se inspira nos eurasianistas da década de 1920, notadamente o príncipe Nikolai Trubetzkoy, enquanto P.N. Savitsky. Lev Gumilev é frequentemente citado como o fundador do movimento neo-eurasianista, e ele foi citado como tendo dito que "eu sou o último dos eurasianistas".[3]




Países integrantes do antigo Pacto de Varsóvia.


Ao mesmo tempo, grandes diferenças foram notadas entre o trabalho de Gumilev e os dos eurasianistas originais.[3] O trabalho de Gumilev é controverso por sua metodologia científica (o uso de sua própria concepção de etnogênese e a noção de "passionariedade" das etnoses). De qualquer forma, o trabalho de Gumilev tem sido uma fonte de inspiração para os autores neo-eurasianistas, o mais prolífico dos quais é Aleksandr Dugin.


A contribuição de Gumilev para o neo-eurasianismo está nas conclusões a partir da aplicação de sua teoria da etnogênese: que a ocupação mongol de 1240-1480 dC (conhecida como "jugo mongol") protegeu as etnias russas emergentes do vizinho agressivo do Ocidente, permitindo-lhe ganhar tempo para atingir a maturidade. A ideia do eurasianismo contrasta com o bizantinismo de Konstantin Leontiev, que é semelhante em sua rejeição ao Ocidente, mas se identifica com o Império Bizantino, e não com a cultura tribal da Ásia Central.


A versão de eurasianismo de Dugin é uma combinação de quatro pontos do comunismo, do nazismo, do ecologismo e do tradicionalismo. Enquanto a oposição do comunismo à liberdade econômica foi adotada, o compromisso marxista com o progresso tecnológico foi abandonado para atrair os ludistas e outros ambientalistas anti-tecnologia que se opunham ao industrialismo e à modernidade. O tradicionalismo foi derivado para suprimir o pensamento livre. A maior parte vem do nazismo.[4][5]



Rússia "Maior" |




Expansão da Rússia de 1613 a 1914.


O conceito político-cultural adotado por alguns na Rússia é às vezes chamado de "Rússia Maior" (não confundir com Grande Rússia) e é descrito como uma aspiração política de nacionalistas pan-russos e irredentistas para retomar alguns ou todos os territórios das ex-repúblicas soviéticas e território de o antigo Império Russo e as amalgamar em um único estado russo. Alexander Rutskoi, vice-presidente da Rússia de 1991 a 1993, afirmou que Narva (Estônia), Crimeia (Ucrânia) e Öskemen (Cazaquistão), entre outros territórios, declaram-se irredentistas.[6]


Antes do início da guerra entre a Rússia e Geórgia em 2008, Aleksandr Dugin visitou a Ossétia do Sul e previu: "Nossas tropas ocuparão a capital georgiana Tbilisi, o país inteiro, e talvez até a Ucrânia e a Península da Crimeia, que historicamente faz parte da Rússia."[7] O presidente da Ossétia, Eduard Kokoity, é eurasianista e argumenta que a Ossétia do Sul nunca deixou o Império Russo e deveria fazer parte da Rússia.[8]



Hungria |


O partido e movimento de extrema-direita húngaro, Jobbik, defende uma forma de nacionalismo húngaro que promove o parentesco com outros povos "turanianos", incluindo os povos turcos da Ásia.[9]



Romênia |


O ativista político Silviu Brucan esteve envolvido em moldar o eurasianismo como um conceito geopolítico, com artigos focados na política russa que foram publicados numa revista mensal chamada Sfera Politicii.[10]



Turquia |




Distribuição dos povos turcos pela Eurásia.



Desde o final da década de 1990, o eurasianismo ganhou alguns seguidores na Turquia entre os círculos nacionalistas Ulusalcılık. A figura mais proeminente associada a Aleksandr Dugin é Doğu Perinçek, líder do Partido dos Trabalhadores.[11] Alguns analistas da moderna política turca sugeriram que as elites ultranacionalistas e seculares, as quais também são afiliados membros das forças armadas turcas, que foram escrutinadas com o caso do golpe Ergenekon, têm fortes laços ideológicos e políticos com os eurasianistas.[12]




Na literatura |


No futuro representado no romance de George Orwell, 1984, a União Soviética sofreu uma mutação para a Eurásia, um dos três superestados que dominam o mundo.


Da mesma forma, a história de Robert A. Heinlein, Solution Unsatisfactory, descreve um futuro em que a União Soviética seria transformada em "A União Eurasiana".



Ver Também |





União Econômica Eurasiática.


  • Anexação da Crimeia à Federação Russa

  • Colonialismo russo

  • Donetsk

  • Doutrina do destino manifesto

  • Império Soviético

  • Irredentismo russo

  • Nacional-bolchevismo

  • Nova Rússia (projeto de confederação)

  • Pan-eslavismo

  • Partido Nacional-Bolchevique

  • Russofilia


Referências



  1. Conhecer 2000, Vol. 3: Da Idade Média à Época Contemporânea. Editora Nova Cultural, 1995, págs 29-30. Adicionado em 26/03/2018.


  2. IMDlibrary - Berdyaev Nikolai, Sources and meaning of Russian Communism. (em inglês) Acessado em 27/03/2018.


  3. ab Persee - Histoire d'une usurpation intellectuelle : L. N. Gumilev, « le dernier des eurasistes » ? Analyse des oppositions entre L. N. Gumilev et P. N. Savickij [article]. Marlène Laruelle, Revue des Études Slaves, 2001, págs. 449-459, (em francês) Acessado em 26/03/2018.


  4. Quadrant - Putin’s Rasputin. Mervyn F. Bendle, 3 de Setembro de 2014, (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  5. Contra a idolatria do Estado: O papel do cristão na política. Autor: Franklin Ferreira. Sociedade Religiosa Edições Vida Nova, 2016 (especificar página), ISBN 9788527506649 Adicionado em 26/03/2018.


  6. JSTOR - Partition as a Solution to Wars of Nationalism: The Importance of Institutions. Thomas Chapman & Philip G. Roeder.
    The American Political Science Review, Vol. 101, Nº 4 (Nov., 2007), págs. 677-691, (em inglês) Acesado em 26/03/2018.



  7. Der Spiegel - Road to War in Georgia. The Chronicle of a Caucasian Tragedy . 25 de Agosto de 2008, (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  8. Tabula - NEO-EURASIANIST ALEXANDER DUGIN ON THE RUSSIA-GEORGIA CONFLICT. 6 de Janeiro de 2011, (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  9. Le Monde diplomatique - Hungary looks to the past for its future. Evelyne Pieiller, Novembro de 2016, (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  10. Sfera Politicii - Geopolitics and Strategy. (em inglês) e (em romeno) Acessado em 26/03/2018.


  11. Mehmet Ulusoy: Rusya, Dugin ve‚ Türkiye’nin Avrasyacılık stratejisi. Aydınlık 5 de Dezembro de 2004, págs. 10-16, (em turco) Acessado em 26/03/2018.


  12. Today's Zaman - Turkish military: a source of anti-Americanism in Turkey. Arquivado em 1 de agosto de 2011, no Wayback Machine. Emre Uslu, 31 de Julho de 2011, (em inglês) Acessado em 26/03/2018.



Fontes |



  • Eurasianism and the European Far Right: Reshaping the Europe-Russia Relationship. Autora: Marlène Laruelle. Lexington Books, 2015, (em inglês) ISBN 9781498510684 Adicionado em 26/03/2018.


  • Die eurasische Bewegung: Wissenschaft und Politik in der russischen Emigration der Zwischenkriegszeit und im postsowjetischen Russland. Autor: Stefan Wiederkehr. Böhlau Verlag Köln Weimar, 2007, (em alemão) ISBN 9783412339050 Adicionado em 26/03/2018


  • Geografia política, geopolítica e gestão do território. Autore: Augusto César Pinheiro da Silva. Gramma, 2016, pág. 176, ISBN 9788559680775 Adicionado em 26/03/2018.


Ligações externas |



  • Eurasianism. The Fourth Political Theory - Aleksandr Dugin, (em inglês). Acessado em 26/03/2018.


  • Evrazia - INTERNATIONAL EURASIAN MOVEMENT. (em inglês) e (em russo). Acessado em 26/03/2018.


  • Geopolitika.ru - Introduction to NOOMAHIA. Lecture 4. Logos of Cybele. (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  • Eurasianist Internet Archive - (em inglês) Acessado em 26/03/2018.


  • Europa ou Ásia? A Questão da Identidade Russa Nos Debates Entre Ocidentalistas, Eslavófilos e Eurasianistas (Tese de Livre Docência – Angelo Segrillo).

  • Portal da Ásia
  • Portal da Europa
  • Portal da geografia
  • Portal da política
  • Portal da Rússia
  • Portal das relações internacionais



Obtida de "https://pt.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurasianismo&oldid=54826890"










Menu de navegação


























(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"0.268","walltime":"0.346","ppvisitednodes":"value":4457,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":16040,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":2200,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":12,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":0,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":8134,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":0,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 250.985 1 -total"," 44.92% 112.733 1 Predefinição:Referências"," 34.31% 86.115 1 Predefinição:Portal3"," 32.74% 82.183 6 Predefinição:Portal3/Portais"," 24.70% 61.985 13 Predefinição:En"," 22.82% 57.279 3 Predefinição:Ling"," 21.86% 54.865 3 Predefinição:Língua-meta"," 6.94% 17.423 1 Predefinição:Wayback"," 2.87% 7.197 4 Predefinição:Legend"," 2.61% 6.557 6 Predefinição:Portal3/Suporte"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.003","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":561806,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1271","timestamp":"20190420140311","ttl":2592000,"transientcontent":false);mw.config.set("wgBackendResponseTime":113,"wgHostname":"mw1269"););

Popular posts from this blog

Францішак Багушэвіч Змест Сям'я | Біяграфія | Творчасць | Мова Багушэвіча | Ацэнкі дзейнасці | Цікавыя факты | Спадчына | Выбраная бібліяграфія | Ушанаванне памяці | У філатэліі | Зноскі | Літаратура | Спасылкі | НавігацыяЛяхоўскі У. Рупіўся дзеля Бога і людзей: Жыццёвы шлях Лявона Вітан-Дубейкаўскага // Вольскі і Памідораў з песняй пра немца Адвакат, паэт, народны заступнік Ашмянскі веснікВ Минске появится площадь Богушевича и улица Сырокомли, Белорусская деловая газета, 19 июля 2001 г.Айцец беларускай нацыянальнай ідэі паўстаў у бронзе Сяргей Аляксандравіч Адашкевіч (1918, Мінск). 80-я гады. Бюст «Францішак Багушэвіч».Яўген Мікалаевіч Ціхановіч. «Партрэт Францішка Багушэвіча»Мікола Мікалаевіч Купава. «Партрэт зачынальніка новай беларускай літаратуры Францішка Багушэвіча»Уладзімір Іванавіч Мелехаў. На помніку «Змагарам за родную мову» Барэльеф «Францішак Багушэвіч»Памяць пра Багушэвіча на Віленшчыне Страчаная сталіца. Беларускія шыльды на вуліцах Вільні«Krynica». Ideologia i przywódcy białoruskiego katolicyzmuФранцішак БагушэвічТворы на knihi.comТворы Францішка Багушэвіча на bellib.byСодаль Уладзімір. Францішак Багушэвіч на Лідчыне;Луцкевіч Антон. Жыцьцё і творчасьць Фр. Багушэвіча ў успамінах ягоных сучасьнікаў // Запісы Беларускага Навуковага таварыства. Вільня, 1938. Сшытак 1. С. 16-34.Большая российская1188761710000 0000 5537 633Xn9209310021619551927869394п

Беларусь Змест Назва Гісторыя Геаграфія Сімволіка Дзяржаўны лад Палітычныя партыі Міжнароднае становішча і знешняя палітыка Адміністрацыйны падзел Насельніцтва Эканоміка Культура і грамадства Сацыяльная сфера Узброеныя сілы Заўвагі Літаратура Спасылкі НавігацыяHGЯOiТоп-2011 г. (па версіі ej.by)Топ-2013 г. (па версіі ej.by)Топ-2016 г. (па версіі ej.by)Топ-2017 г. (па версіі ej.by)Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі БеларусьШчыльнасць насельніцтва па краінахhttp://naviny.by/rubrics/society/2011/09/16/ic_articles_116_175144/А. Калечыц, У. Ксяндзоў. Спробы засялення краю неандэртальскім чалавекам.І ў Менску былі мамантыА. Калечыц, У. Ксяндзоў. Старажытны каменны век (палеаліт). Першапачатковае засяленне тэрыторыіГ. Штыхаў. Балты і славяне ў VI—VIII стст.М. Клімаў. Полацкае княства ў IX—XI стст.Г. Штыхаў, В. Ляўко. Палітычная гісторыя Полацкай зямліГ. Штыхаў. Дзяржаўны лад у землях-княствахГ. Штыхаў. Дзяржаўны лад у землях-княствахБеларускія землі ў складзе Вялікага Княства ЛітоўскагаЛюблінская унія 1569 г."The Early Stages of Independence"Zapomniane prawdy25 гадоў таму было аб'яўлена, што Язэп Пілсудскі — беларус (фота)Наша вадаДакументы ЧАЭС: Забруджванне тэрыторыі Беларусі « ЧАЭС Зона адчужэнняСведения о политических партиях, зарегистрированных в Республике Беларусь // Министерство юстиции Республики БеларусьСтатыстычны бюлетэнь „Полаўзроставая структура насельніцтва Рэспублікі Беларусь на 1 студзеня 2012 года і сярэднегадовая колькасць насельніцтва за 2011 год“Индекс человеческого развития Беларуси — не было бы нижеБеларусь занимает первое место в СНГ по индексу развития с учетом гендерного факцёраНацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі БеларусьКанстытуцыя РБ. Артыкул 17Трансфармацыйныя задачы БеларусіВыйсце з крызісу — далейшае рэфармаванне Беларускі рубель — сусветны лідар па дэвальвацыяхПра змену коштаў у кастрычніку 2011 г.Бядней за беларусаў у СНД толькі таджыкіСярэдні заробак у верасні дасягнуў 2,26 мільёна рублёўЭканомікаГаласуем за ТОП-100 беларускай прозыСучасныя беларускія мастакіАрхитектура Беларуси BELARUS.BYА. Каханоўскі. Культура Беларусі ўсярэдзіне XVII—XVIII ст.Анталогія беларускай народнай песні, гуказапісы спеваўБеларускія Музычныя IнструментыБеларускі рок, які мы страцілі. Топ-10 гуртоў«Мясцовы час» — нязгаслая легенда беларускай рок-музыкіСЯРГЕЙ БУДКІН. МЫ НЯ ЗНАЕМ СВАЁЙ МУЗЫКІМ. А. Каладзінскі. НАРОДНЫ ТЭАТРМагнацкія культурныя цэнтрыПублічная дыскусія «Беларуская новая пьеса: без беларускай мовы ці беларуская?»Беларускія драматургі па-ранейшаму лепш ставяцца за мяжой, чым на радзіме«Працэс незалежнага кіно пайшоў, і дзяржаву турбуе яго непадкантрольнасць»Беларускія філосафы ў пошуках прасторыВсе идём в библиотекуАрхіваванаАб Нацыянальнай праграме даследавання і выкарыстання касмічнай прасторы ў мірных мэтах на 2008—2012 гадыУ космас — разам.У суседнім з Барысаўскім раёне пабудуюць Камандна-вымяральны пунктСвяты і абрады беларусаў«Мірныя бульбашы з малой краіны» — 5 непраўдзівых стэрэатыпаў пра БеларусьМ. Раманюк. Беларускае народнае адзеннеУ Беларусі скарачаецца колькасць злачынстваўЛукашэнка незадаволены мінскімі ўладамі Крадзяжы складаюць у Мінску каля 70% злачынстваў Узровень злачыннасці ў Мінскай вобласці — адзін з самых высокіх у краіне Генпракуратура аналізуе стан са злачыннасцю ў Беларусі па каэфіцыенце злачыннасці У Беларусі стабілізавалася крымінагеннае становішча, лічыць генпракурорЗамежнікі сталі здзяйсняць у Беларусі больш злачынстваўМУС Беларусі турбуе рост рэцыдыўнай злачыннасціЯ з ЖЭСа. Дазволіце вас абкрасці! Рэйтынг усіх службаў і падраздзяленняў ГУУС Мінгарвыканкама вырасАб КДБ РБГісторыя Аператыўна-аналітычнага цэнтра РБГісторыя ДКФРТаможняagentura.ruБеларусьBelarus.by — Афіцыйны сайт Рэспублікі БеларусьСайт урада БеларусіRadzima.org — Збор архітэктурных помнікаў, гісторыя Беларусі«Глобус Беларуси»Гербы и флаги БеларусиАсаблівасці каменнага веку на БеларусіА. Калечыц, У. Ксяндзоў. Старажытны каменны век (палеаліт). Першапачатковае засяленне тэрыторыіУ. Ксяндзоў. Сярэдні каменны век (мезаліт). Засяленне краю плямёнамі паляўнічых, рыбакоў і збіральнікаўА. Калечыц, М. Чарняўскі. Плямёны на тэрыторыі Беларусі ў новым каменным веку (неаліце)А. Калечыц, У. Ксяндзоў, М. Чарняўскі. Гаспадарчыя заняткі ў каменным векуЭ. Зайкоўскі. Духоўная культура ў каменным векуАсаблівасці бронзавага веку на БеларусіФарміраванне супольнасцей ранняга перыяду бронзавага векуФотографии БеларусиРоля беларускіх зямель ва ўтварэнні і ўмацаванні ВКЛВ. Фадзеева. З гісторыі развіцця беларускай народнай вышыўкіDMOZGran catalanaБольшая российскаяBritannica (анлайн)Швейцарскі гістарычны15325917611952699xDA123282154079143-90000 0001 2171 2080n9112870100577502ge128882171858027501086026362074122714179пппппп

Герб Смалявічаў Апісанне | Спасылкі | НавігацыяГерб города Смолевичип